Tuesday, September 11, 2012

အျဖဳေရာင္သူငယ္ခ်င္းခ်စ္သူ (ဇာတ္သိမ္းပိုင္း)

ညီတို႔ေျပာငး္သြားျပီး တပတ္အလိုမွာပဲပဲ...

"ေဖေဖ..ေဖေဖဘာျဖစ္လို႔လည္း.."
ေဖေဖအျပင္ကျပန္လာတာမ်က္နွာလည္းမေကာင္းေခ်ြးသီးေတြလည္းက်လို
"ေဖေဖေဆးခန္းသြားရေအာင္ေနာ္"
"သမီးေဖေဖ၀မ္းေတြတအားသြားေနလို႔"
"ေမေမေရ..ေမေမ"
"ေဖေဖဒီမွာေနမေကာင္းလိုလာၾကည့္ပါဦးဘာျဖစ္တာလည္းမသိဘူး"
"ေဖၾကီး ရွင္ဘာျဖစ္တာလည္း ေနမေကာင္းဘူးမွန္း..သမီး သမီး ေဖေဖအသားေတြေအးစက္ေနတာပဲ
သမီးကားသြားငွားလိုက္.."
"ဟုတ္ေမေမ"
ေဖေဖကိုေဆးရံုပိုေဖေဖကိုဒရစ္ေတြသြင္း ဆရာ၀န္ကေဆးစစ္ဖို႔ေျပာလာတယ္
ေမေမက
"ဆရာရယ္ဆရာတို႔ေကာင္းမယ္ထင္သလိုသာကုေပးပါလူနာသက္သာရင္ျပီးတာပါပဲ"
"အင္း လူနာကိုၾကည့္ရတာအတြင္းမွာတခုခုျဖစ္ေနသလိုအသားအေရလည္းမေကာင္းဘူး
၀မ္းးပိုးကိုအရင္စစ္မယ္ေနာက္ေသြးစစ္မယ္ဓါတ္မွန္ရိုက္မယ္အခုေတာ့သူေတာ္ေတာ္အားနည္းေနလို
ဒရစ္သြင္းထားတယ္သူကိုေဆးရံုတင္ရမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ဆရာကြ်န္မတို႔လုပ္စရာရွိတာလုပ္လိုက္ပါမယ္လူနာကိုေကာင္းေအာင္ကုေပးပါေနာ္။"
ေဖေဖေဆးရံုတတ္လို႔(၃)ရက္ေျမာက္ေန့မွာ
ေဖေဖကို၀မ္းေတြပိတ္အားေတြျပန္ျပည္လာတဲ့အခ်ိန္မွာဆရာ၀န္ေတြကေဆးစစ္ေတာ့
ေဆးစစ္ခ်က္ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ..၀တီ..၀တီ..အရိပ္မဲ့ေတာ့မယ္
ဘယ္လိုလုပ္မလည္း ၀တီအားထားစရာေဖေဖ..ေဖေဖေလ...အဆုတ္ကင္ဆာ
၀တီ..ေမေမကိုဘယ္လိုေျပာရမလည္း....၀တီအေဒၚကိုေျပာေတာ့
သမီးေမေမကိုသြားမေျပာနဲေနာ္ သမီးေမေမကနဂိုတည္းက နွလံုးသိပ္ေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး.
".၀တီဘာလုပ္ရမလည္း၀တီအသက္နဲေမေမမသိလိုလည္းမျဖစ္ဘူးေလ၀တီမွာေမေမရယ္၀တီရယ္ပဲရွိတာ
၀တီဆံုးျဖတ္ျပီးဘာမွမလုပ္ရဲဘူးေဒၚေလး"
"ေဒၚေလးရွိပါတယ္..သမီးဘာမွမပူနဲေနာ္..သမီးေမေမကိုလည္းေဒၚေလးေျပာျပမယ္ေအးေဆးက်
အခုလိုအပ္တာေတြလုပ္လိုက္
သမီးေမေမလည္းပင္ပန္းေနပီအိမ္မွာနားပါေစ..သမီးအကိုေတြကိုတလွံဲစီေစာင့္ခိုင္းမယ္..သမီးလည္းဂရုစိုက္အုန္း"
သိပ္မၾကာပါဘူးေမေမသိသြားပါတယ္ ေမေမကေတာ့တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ပါပဲ
"သမီးလူဘ၀ကေနခ်ိန္တန္ေနရမယ္ေသခ်ိန္တန္ေသရမယ္ေလ
ဘယ္သူကုိမွဆြဲထားလိုမရဘူးေမေမဘာမွမျဖစ္ဘူးသမီးေလးေရွမွာေမေမမားမားမတ္မတ္ရည္တည္ေပးမယ္"
"ေမေမရယ္၀တီေမေမကိုဖတ္ပီးငိုလိုက္မိတယ္"
"ေမေမေဖေဖကၾကည္လိုက္ရင္သန္သန္မာမာကေနေနာ္ခုေတာ့အဆုတ္ကင္ဆာ
(45)ရက္ပဲေနရမယ္လိုဆရာ၀န္ကေျပာလိုက္တယ္ေမေမဓါတ္ကင္ရင္ေတာ့ဆဲလ္ေတြမျပန္ဘူးတဲ့ေမေမ သမီးတို႔ၾကိဳးစားၾကည့္ရေအာင္ေနာ္္
'အင္းသမီးေလးေမေမတို႔ဆရာ၀န္နဲ့တိုင္ပင္ျပီးလုပ္ၾကတာေပါ့"
၀တီတို႔ေဖေဖကိုတစ္နွစ္ေလာက္ေဆး၀ါးကုသလိုက္နိုင္ေပးမယ့္
ေဖေဖကိုေသမင္းကေခၚျဖစ္ေအာင္ေခၚသြားခဲ့ပါတယ္
ေဖေဖရယ္သမီးတို႔ကိုထားခဲ႔ျပီးသမီးသားအမိအတြက္ကိုးကြယ္ရာဘံုေလးေပ်ာက္ခဲ့ပါျပီ။
ခုေတာ့၀တီဘ၀ေလးမွာေမေမက၀တီဘ၀ေလးးပါ
၀တီေဖေဖကိုျပဳစုရင္းဆယ္တန္းစာေမးပြဲကိုေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္ရိုးရုိးပဲေအာင္ခဲ့တယ္
အေ၀းသင္တကၠသိုလ္တတ္ရင္းကေလးေတြစာသင္ရင္းဘြဲ႔ရေတာ့ေက်ာင္းဆရာမလိုင္းကိုေလွ်ာက္ခဲ့တယ္
  ခ်င္းျပည္နယ္ျမိဳ႔ေလးမွာတာ၀န္က်လို႔ေမေမကိုေဒၚေလးနဲ႔ခဏထားခဲ့ရတယ္။
ေမေမကိုစိတ္မခ်လို႔မလုပ္ဘူးဆံုးျဖတ္ေတာ့
"သမီးရယ္ခဏေလးပဲကိုသြားလုပ္ေနာ္ေမေမကိုမစိုးရိမ္နဲ့ေဒၚေလးလည္းရွိေနတာပဲေလ"
ေျပာလို႔၀တီတာ၀န္က်ရာ
ခ်င္းျပည္နယ္ေလးကိုေရာက္လာခဲ့ပါတယ္
ခ်င္းျပည္နယ္ဟားခါးျမိဳ့ေလးကိုေရာက္ရင္နယ္ေျမခံေတြေႏြးေထြးစြာၾကိဳဆိုလို႔
မိသားစုသဖြယ္ေႏြးေထြးခဲ့ရပါတယ္။
၀တီခရီးပန္းတာေရာ္နယ္ေျမစိမ္းတာေၾကာင့္၀တီေရာက္ပီးနွစ္ရက္ေလာက္မွာပဲ
ဖ်ားခဲ့ပါတယ္...
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ၀တီအဖ်ားၾကီးလို႔သတိလစ္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ
စစ္ဆရာ၀န္ေလးတေယာက္လာကုေပးခဲ့တာသိရပါတယ္
ေနာက္ေန့ဆရာ၀န္ေလးလာခ်ိန္မွာေတာ့လံုး၀မထင္မွတ္ခဲ့ပါဘူး။
မထင္ထားခဲ့တဲ့လူတေယာက္မိဘနဲ႔ေ၀းလိုေ၀းကြာေနခ်ိန္မွာ
ညီကိုေတြလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္ ၀တီအသံေတာင္မထြက္နိုင္မရွက္နိုင္ပဲ ညီ က ၀တီလို႔ေခၚယံုပဲရွိေသးတယ္
ညီေရွံမွာမ်က္ရည္က်မိလိုက္ပါတယ္
"ဟိတ္ေကာင္မေလးေအာ္ေမ၀တီဘာလို႔ငိုတာလည္း ..သတိလည္းထားအုန္းဆရာမရယ္.ဟိုမွာၾကည့္ကုန္ပီ"
"ညီကေတာ့အရင္အတိုင္းပဲ၀တီကိုကေလးတေယာက္လိုစတုန္း..
"ညီေနာ္၀တီကိုမစနဲ႔ညီကိုမထင္မွတ္ပဲေတြ႔လို႔၀မ္းသာလို႔ငိုမိတာ"
၀တီေနမေကာင္းမခ်င္းညီကတေန႔ကိုမနက္တေခါက္ညတေခါက္လာၾကည့္ခဲ့ပါတယ္
လာတိုင္းလည္း၀တီၾကိဳက္တဲ့ပန္းေလးကိုယူလာျမဲ
ေဘးကဆရာမေတြကေတာ့
"ဘယ္လိုလည္း၀တီဗိုလ္ၾကီးကေတာ့တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ဆရာ၀န္ကေနပန္ေတာ္ဆက္ျဖစ္ေနျပီေနာ္
ဘယ္ေတာ့စားရမလည္း "
"မဟုတ္ပါဘူးဆရာမရယ္၀တီတို၊႔ကငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြေလခုမွုျပန္ဆံုတာမေတြ႔တာဆယ္နွစ္ရွိျပီ"
"ေအာ္ဒါဆိုငယ္ခ်စ္ေဟာင္းေတြေပါ့"အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲညီက၀င္လာေတာ့ဆရာမေတြက
"ေဟာဟိုမွာပန္းေတာ္ဆက္လာပီဗီုလ္ၾကီးဟုတ္လား "
ညီက" ဗ်ာ....ဘာဟုတ္တာလည္းဆရာမ"
"အာဘာမွမဟုတ္ဘူးညီဆရာမေနာ္ "
"၀တီမ်က္နွာေတြရဲေနျပီမေျပာေတာ့ပါဘူးအလိုက္သိသိနဲ႔ပဲေရွာင္ေပးမယ္ေနာ္"
"ဆရာမေနာ္ ဘာေျပာမွန္းသိဘူး "
ဆရာမသြားေတာ့ညီကို၀တီမၾကည့္ရဲေအာင္ပါပဲ
ညီက
"ကဲ....ေဒၚေမ၀တီကြ်န္ေတာ့္ကိုစကားေျပာအုန္းမွာလားေခါင္းပဲငံု႔ေနေတာ့မွာလား.."
"အန္..ဘာငံု႔လို႔လည္းကိုယ္ဘာသာထိုင္ပါလား "
"ေဟာ..ဗ်ာအိမ္ရွင္ထိုင္ပါမေျပာေတာ့ဘယ္လိုထိုင္မလည္း "
"ညီေနာ္ ..စတာပါ ၀တီေလးရယ္ ညီေလး၀တီအိမ္ကိုေရာက္ခဲ့တယ္ ညီစစ္တကၠသိုလ္ဆင္ေတာ့ ၀တီတို႔ေျပာင္းသြားၾကျပီ..ညီလိုက္ရွာေသးတယ္ ၀တီတို႔ဘယ္မ်ားေျပာင္းသြားလဲ့လို႔ေလညီဆုေတာင္းေနမိတယ္
သိလားညီရဲ့သစၥာတရားမွန္ရင္၀တီနဲ႔ျပန္ေတြ႔ပါေစလို႔ေလ...ဒီမွာေတြ႔လား ၀တီေပးထားတဲ့နာရီ၀တ္ထားတုန္းပဲ"
"၀တီလည္းတူတူပါပဲေနာ္ ညီေပးထားတဲ့အရုပ္ေလးကိုသြားေလရာယူသြားတယ္ညီနဲ႔တူတူ၀ယ္ထားတဲ့နာရီေလးကိုအျမဲ၀တ္ထားတယ္:"
"အဲဒါဘာလို႔လည္း ၀တီ"
ညီေမးေတာ့ဘယ္လိုေျဖရမလည္းညီရယ္ မိန္းကေလးကစေျပာရမွာလား
"၀တီညီေျပာထားတဲ့စကားမွတ္မိလား ညီရည္မွန္းခ်က္ေတြျပည့္တဲ့ေန ၀တီကိုေျပာစရာရွိတယ္လို႔ေလ..
ညီေျပာလို႔ျဖစ္ပါတယ္ေနာ္..ညီထက္ဦးတဲ့သူရွိမွာလည္းစိုးမိတယ္၀တီရယ္"
"ညီရယ္မွတ္မိတာေပါ့...၀တီလည္းညီေျပာလာမဲ့စကားကိုဟုိတခ်ိန္တည္းကသိခ်င္ခဲ့တာပါညီ"
"ညီမေျပာလည္း၀တီရိပ္မိမွာပါ..ညီေလး၀တီကိုဟုိးငယ္ဘ၀တည္းကခ်စ္ခဲ့တာပါညီဘ၀ဘာမွမရွိေသးတဲ့အခ်ိန္
ဖြင့္မေျပာခဲ့တာပါ ညီေလ၀တီကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးပန္းေလးတပြင့္လိုခ်စ္ခဲ့တာပါမခူးရက္ခဲ့ပါတာ
၀တီေလးရယ္"
"ညီရယ္..ညီထက္မပိုေသာခ်စ္ျခင္းနဲ႔၀တီလည္းဂ်စ္ကန္ကန္ဟြန့္စကားေျပာလိုက္ရင္မေျပာခ်င္သလိုနဲ႔
ဂ်စ္ကန္ကန္ကိုကိုကိုခ်စ္ခဲ့တာပါ"
"အယ္..ေကာင္မေလးကက်ိတ္ၾကိဳက္ေနတာေပါ့..ဟုတ္လား .."
"ညီေနာ္ ..."
ခုေတာ့ညီရင္ခြင္ထဲမွာ၀တီေနခြင့္ရခဲ့ပါျပီ
၀တီတို႔ရဲ့ခ်စ္ျခင္း ကေတာ့ တကယ္ကိုျဖဳစင္တဲ့သူငယ္ခ်င္းခ်စ္သူအခ်စ္ပါပဲ..................

ၾကိဳးစားပါဦးမည္
ေလးစားခ်စ္ခင္လွ်က္
ရွင္းသန့္ေမ

No comments:

Post a Comment