ယေန့ေခတ္စက္မူပစၥည္းေတြထြန္းကားလာတာနဲ႔ လူႀကီး လူလတ္ လူငယ္မေရြး စာအုပ္ကိုင္ျပီးစာဖတ္တာရွားပါးလာသည္။
စာဖတ္နွဴန္းထားလည္းက်ဆင္းလာသည္။
ဒါကတိုင္းျပည္အတြက္ဆုတ္ယုတ္မူျပယုဒ္ပင္ျဖစ္သည္။
စာမဖတ္တာ တိုင္းျပည္ဆံုးရံွဴးတာဘာဆိုင္လည္း
စာေရးသူအျမင္ေျပာ႐င္ စာဖတ္ မွ အသိဥာဏ္ရွိမယ္ အသိဥာဏ္ရွိမွေတြးေခၚတတ္လာမည္ျဖစ္သည္။
ဘယ္ေလာက္ပဲေခတ္မီ ေခတ္မီစာေပထဲကအသိကိုေတာ့ေဖ်ာက္ဖ်က္လို့မရပါ။
လူ႔ယဥ္ေက်းမူ လူေတြအသိ လူေတြအေတြးတိုးတတ္လာျခင္းသည္ စာဖတ္ျခင္းေႀကာင့္ဆိုလ်ွင္မျငင္းနိုင္ပါ။
ေရွးလြန္ခဲ႔ေသာနွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကစာေပမ်ား
ပညာရွင္မ်ားရဲ႔စာအုပ္စာေပမ်ားဖတ္ရူရျခင္းကလည္းစာအေရးအသား စာေပမွတ္တမ္းရွိခဲ႔ျခင္းေႀကာင့္ျဖစ္သည္။
ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇရွင္းေခတ္ေရာက္လာတာနဲ႔အမ်ွစာအုပ္စာေပသည္ေမွးမွိန္သြားခဲ႔သည္။
လူေတြစိတ္ထဲတြင္ အင္တာနက္မွာရွာလိုက္ရတာပဲ
ဒီလိုအေတြး၀င္ေရာက္လာႀကသည္။
တီဗီႀကည့္လိုက္ရတာပဲ။
မွားယြင္းတဲ႔အယူအဆပင္ျဖစ္သည္။
ဘယ္ေလာက္နည္းပညာေခတ္မီ ေခတ္မီ စာေပဆိုတာ အခန္းက႑တိုင္းပါ၀င္သည္။
ယေန့ေခတ္လူငယ္မ်ားသည္ စာဖတ္ဖို့ထက္ ဂိမ္းေဆာ့တာ ရုပ္ရွင္ႀကည့္ တာ ခ်က္တင္ထိုင္တာ တီဗီြႀကည့္တာ မ်ားျပားလာသည္။
ဒါဟာအသိပညာဆုတ္ယုတ္ျခင္းျပယုဒ္ပင္ျဖစ္သည္။
စာမဖတ္ရင္ စာမတတ္ စာမတတ္ေတာ့ အသိဥာဏ္နည္း အသိဥာဏ္နည္းေတာ့ သူမ်ားေပးသေလာက္ယူ ခိုင္းႏြားျဖစ္ႀကေတာ့မည္။
ယေန့လူငယ္သည္ ေနာင္လူႀကီး ေနာင္ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာမည္။
စက္မူပညာဘယ္ေလာက္ထြန္းကားထြန္းကား စာမတတ္ စာမဖတ္ပဲ အသိမရွိပဲ လူေတြဘယ္လိုဦးေဆာင္မလဲ။
က်ြန္ေတာ္ က်ြန္မတို့ဘြဲ႔ရျပီျပီ ဒါနဲ႔လံုေလာက္ျပီလား
ဒါကအတန္းပညာတခုအတြက္ျပယုဒ္တခုပင္။
ဘြဲ႔ရတဲ႔လုူတိုင္းအသိပညာတိုးတတ္ျပီလား။
အတတ္ပညာတိုးတတ္ျပီလား။
ဘြဲ႔ရေတြမ်ားျပားလာတဲ႔ေခတ္မွာ ကိုယ္ကအသိတခုမသာပဲ ကိုယ္ကအေတြးတခုမွ မသာပဲ
ဘယ္လိုအလုပ္လုပ္မလဲ။
အသိပညာကစာအုပ္စာေပထဲမွာပဲရွိသည္။
ယေန့ေခတ္စာႀကည့္တိုက္ေတြေပ်ာက္ကြယ္သြားျခင္းသည္လည္းစာေပမွတ္တိုင္အတြက္ဆုတ္ယုတ္ျခင္းျဖစ္သည္။
အရင္တုန္းကစာဖတ္ခ်င္ရင္စာႀကည့္တိုက္သြားငွားရ သည့္အေလ့အထေလးရွိခဲ႔သည္။
ယခုဒီဘက္ေခတ္မွာစာႀကည့္တိုက္မွာစာဖတ္ျခင္းသည္ေတာရြာမွာေလာက္ပဲရွိေတာ့သည္။
ခုလူငယ္ေတြစိတ္ထဲတြင္ စာဘာလို့ဖတ္မလဲ တီဗီႀကည့္လိုက္မည္။
စာဘာလို့ဖတ္မလဲအင္တာနက္သံုးလိုက္မည္။
စာဘာလို့ဖတ္မလဲဂိမ္းေဆာ့လိုက္မည္။
ထိုေႀကာင့္လူႀကီး မိဘ ဆရာ ဆရာဆရာမေတြအေနနဲ႔စာဖတ္ျခင္းအေလ့အက်င့္ လမ္းျပသင့္သည္။
ေခတ္မီနည္းပညာေတြတိုးတတ္တာကိုေရာေယာင္ျပီးစာမဖတ္လည္းျဖစ္တယ္အေတြးမ်ိဳးရွိျခင္း အသိပညာဖြ႔ံျဖိဳးမူအတြက္စိုးရိမ္စရာပင္ျဖစ္သည္။
စာေပသည္မိတ္ေဆြလည္းျဖစ္သည္။
စာေပသည္ရတနာလည္းျဖစ္သည္။
စာေပသည္ခိုးယူလို့လည္းမရပါ။
ထို့ေႀကာင့္လူငယ္တိုင္းစာဖတ္ႀကပါ။
စာေပထဲမွာအသိ စာေပထဲမွာအေတြး စာေပထဲမွာအသ္ိဥာဏ္ရွိသည္။
နည္းပညာဘယ္ေလာက္တိုးတတ္ တိုးတတ္ ဆက္သြယ္ေရးဘယ္ေလာက္ဖြံ႔ျဖိဳး ဖံြ႔ျဖိဳး စာေပက႑သည္ အေရးပါျမဲ အေရးႀကီးျမဲပင္ျဖစ္သည္။
ေရးသားမူအတြက္အသိက်န္ခဲ႔ရင္ေက်နပ္ပါတယ္
ကိုယ္တိုင္လည္းေလ့လာဆဲပါ။
ေလးစားလ်က္
ရွင္းသန့္ေမ
စာဖတ္နွဴန္းထားလည္းက်ဆင္းလာသည္။
ဒါကတိုင္းျပည္အတြက္ဆုတ္ယုတ္မူျပယုဒ္ပင္ျဖစ္သည္။
စာမဖတ္တာ တိုင္းျပည္ဆံုးရံွဴးတာဘာဆိုင္လည္း
စာေရးသူအျမင္ေျပာ႐င္ စာဖတ္ မွ အသိဥာဏ္ရွိမယ္ အသိဥာဏ္ရွိမွေတြးေခၚတတ္လာမည္ျဖစ္သည္။
ဘယ္ေလာက္ပဲေခတ္မီ ေခတ္မီစာေပထဲကအသိကိုေတာ့ေဖ်ာက္ဖ်က္လို့မရပါ။
လူ႔ယဥ္ေက်းမူ လူေတြအသိ လူေတြအေတြးတိုးတတ္လာျခင္းသည္ စာဖတ္ျခင္းေႀကာင့္ဆိုလ်ွင္မျငင္းနိုင္ပါ။
ေရွးလြန္ခဲ႔ေသာနွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကစာေပမ်ား
ပညာရွင္မ်ားရဲ႔စာအုပ္စာေပမ်ားဖတ္ရူရျခင္းကလည္းစာအေရးအသား စာေပမွတ္တမ္းရွိခဲ႔ျခင္းေႀကာင့္ျဖစ္သည္။
ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇရွင္းေခတ္ေရာက္လာတာနဲ႔အမ်ွစာအုပ္စာေပသည္ေမွးမွိန္သြားခဲ႔သည္။
လူေတြစိတ္ထဲတြင္ အင္တာနက္မွာရွာလိုက္ရတာပဲ
ဒီလိုအေတြး၀င္ေရာက္လာႀကသည္။
တီဗီႀကည့္လိုက္ရတာပဲ။
မွားယြင္းတဲ႔အယူအဆပင္ျဖစ္သည္။
ဘယ္ေလာက္နည္းပညာေခတ္မီ ေခတ္မီ စာေပဆိုတာ အခန္းက႑တိုင္းပါ၀င္သည္။
ယေန့ေခတ္လူငယ္မ်ားသည္ စာဖတ္ဖို့ထက္ ဂိမ္းေဆာ့တာ ရုပ္ရွင္ႀကည့္ တာ ခ်က္တင္ထိုင္တာ တီဗီြႀကည့္တာ မ်ားျပားလာသည္။
ဒါဟာအသိပညာဆုတ္ယုတ္ျခင္းျပယုဒ္ပင္ျဖစ္သည္။
စာမဖတ္ရင္ စာမတတ္ စာမတတ္ေတာ့ အသိဥာဏ္နည္း အသိဥာဏ္နည္းေတာ့ သူမ်ားေပးသေလာက္ယူ ခိုင္းႏြားျဖစ္ႀကေတာ့မည္။
ယေန့လူငယ္သည္ ေနာင္လူႀကီး ေနာင္ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာမည္။
စက္မူပညာဘယ္ေလာက္ထြန္းကားထြန္းကား စာမတတ္ စာမဖတ္ပဲ အသိမရွိပဲ လူေတြဘယ္လိုဦးေဆာင္မလဲ။
က်ြန္ေတာ္ က်ြန္မတို့ဘြဲ႔ရျပီျပီ ဒါနဲ႔လံုေလာက္ျပီလား
ဒါကအတန္းပညာတခုအတြက္ျပယုဒ္တခုပင္။
ဘြဲ႔ရတဲ႔လုူတိုင္းအသိပညာတိုးတတ္ျပီလား။
အတတ္ပညာတိုးတတ္ျပီလား။
ဘြဲ႔ရေတြမ်ားျပားလာတဲ႔ေခတ္မွာ ကိုယ္ကအသိတခုမသာပဲ ကိုယ္ကအေတြးတခုမွ မသာပဲ
ဘယ္လိုအလုပ္လုပ္မလဲ။
အသိပညာကစာအုပ္စာေပထဲမွာပဲရွိသည္။
ယေန့ေခတ္စာႀကည့္တိုက္ေတြေပ်ာက္ကြယ္သြားျခင္းသည္လည္းစာေပမွတ္တိုင္အတြက္ဆုတ္ယုတ္ျခင္းျဖစ္သည္။
အရင္တုန္းကစာဖတ္ခ်င္ရင္စာႀကည့္တိုက္သြားငွားရ သည့္အေလ့အထေလးရွိခဲ႔သည္။
ယခုဒီဘက္ေခတ္မွာစာႀကည့္တိုက္မွာစာဖတ္ျခင္းသည္ေတာရြာမွာေလာက္ပဲရွိေတာ့သည္။
ခုလူငယ္ေတြစိတ္ထဲတြင္ စာဘာလို့ဖတ္မလဲ တီဗီႀကည့္လိုက္မည္။
စာဘာလို့ဖတ္မလဲအင္တာနက္သံုးလိုက္မည္။
စာဘာလို့ဖတ္မလဲဂိမ္းေဆာ့လိုက္မည္။
ထိုေႀကာင့္လူႀကီး မိဘ ဆရာ ဆရာဆရာမေတြအေနနဲ႔စာဖတ္ျခင္းအေလ့အက်င့္ လမ္းျပသင့္သည္။
ေခတ္မီနည္းပညာေတြတိုးတတ္တာကိုေရာေယာင္ျပီးစာမဖတ္လည္းျဖစ္တယ္အေတြးမ်ိဳးရွိျခင္း အသိပညာဖြ႔ံျဖိဳးမူအတြက္စိုးရိမ္စရာပင္ျဖစ္သည္။
စာေပသည္မိတ္ေဆြလည္းျဖစ္သည္။
စာေပသည္ရတနာလည္းျဖစ္သည္။
စာေပသည္ခိုးယူလို့လည္းမရပါ။
ထို့ေႀကာင့္လူငယ္တိုင္းစာဖတ္ႀကပါ။
စာေပထဲမွာအသိ စာေပထဲမွာအေတြး စာေပထဲမွာအသ္ိဥာဏ္ရွိသည္။
နည္းပညာဘယ္ေလာက္တိုးတတ္ တိုးတတ္ ဆက္သြယ္ေရးဘယ္ေလာက္ဖြံ႔ျဖိဳး ဖံြ႔ျဖိဳး စာေပက႑သည္ အေရးပါျမဲ အေရးႀကီးျမဲပင္ျဖစ္သည္။
ေရးသားမူအတြက္အသိက်န္ခဲ႔ရင္ေက်နပ္ပါတယ္
ကိုယ္တိုင္လည္းေလ့လာဆဲပါ။
ေလးစားလ်က္
ရွင္းသန့္ေမ
No comments:
Post a Comment